Dzień 2 /31.05.2016 r./
W drugim dniu odbyły się seminaria zrealizowane w ramach dwóch bloków, tj.:
1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna wokół ucznia
- Edukacja włączająca – efekty masowych działań, wzory dobrych praktyk,
Zofia Lisiecka, Fundacja Edukacyjna ODiTK
- Dojrzałość szkolna rodzica a samodzielność ucznia
Aneta Madziara, ŁCDNiKP
- Skuteczność systemu PPP - Panel dyskusyjny z osobami ze SPE
Moderatorzy: Dorota Żyro, ORE i Zofia Lisiecka, ODiTK
- Innowacyjne programy zajęć pozalekcyjnych rozwijających kompetencje kluczowe u uczniów ze SPE
prof. zw. dr hab. Arkadiusz Letkiewicz i Anna Jarzewska, IBS
2. Narzędziownia - wyzwania, rozwiązania i nowe możliwości w szkołach oraz elementy warsztatu pracy PPP wokół ucznia
- Pokolenie Y a indywidualne potrzeby każdego ucznia,
Anna Brzosko, Instytut Talentów
- Wykorzystanie TIK w uczeniu komunikowania się małych dzieci
Anna Grzegory, Superbelfrzy RP
- Od czego zależy sukces dziecka? Program Stymulowania Rozwoju Funkcji Wykonawczych dla dzieci w wieku przedszkolnym.
Beata Wacławowicz, Publiczne Przedszkole Integracyjne „Promyk Słońca”
- Nowoczesne narzędzia do wspierania indywidualizacji nauczania
Stanisław Zawadzki, PCG Edukacja
- Test uzdolnień wielorakich do rozpoznawania potencjału twórczego dzieci i młodzieży
Izabella Lutze, ORE
- Kontraktowanie jako narzędzie lidera do projektowania zmiany w pracy szkoły
Aleksandra Chmielińska, Monika Modrzejewska-Świgulska
Blok 1: Pomoc psychologiczno-pedagogiczna wokół ucznia
Pierwszy z bloków koncentrował się tematycznie na szeroko rozumianych aspektach modelowania, planowania i organizowania systemu pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uwzględnieniem partnerstwa wszystkich interesariuszy. Prelegenci podczas poszczególnych prelekcji poruszyli m.in następujące zagadnienia:
Edukacja włączająca (EW) – efekty masowych działań, wzory dobrych praktyk.
Na wstępie omówiono skalę zjawiska w latach 2014-2015 na przykładzie danych statystycznych GUS, a także bariery w realizacji EW (przede wszystkim architektoniczne, organizacyjne, prawne, finansowe, wynikające z postaw nauczycieli i ich braków kompetencyjnych oraz błędnej postawy rodziców i uczniów wobec niepełnosprawności), a także wyzwania związane z badaniem EW związane m.in z: złożonością zjawiska EW, wielością możliwych uwarunkowań jej powodzenia, wielością form realizacji EW, trudnościami z doborem wskaźników pomiaru efektywności EW, trudnościami z rzetelną oceną relacji w klasie. Na koniec tego bloku omówiono dobre praktyki na przykładzie programów rozwojowych dla szkół oraz nietypowych modeli pracy z uczniami ze SPE.
Dojrzałość szkolna rodzica a samodzielność ucznia.
Na wstępie przedstawiono kilka definicji tego pojęcia, a także problemy pojawiające się wraz z osiąganiem przez uczniów kolejnych etapów rozwoju, zarówno ze strony rodziców, jak i nauczycieli (nadopiekuńczy, bezradni, zagubieni, roszczeniowi, unikający współpracy i niezaangażowani etc.). Następnie omówiony został aspekt dojrzałości rodziców (opis rodzica dojrzałego emocjonalnie) i przełożenie tego faktu na społeczną dojrzałość najpierw rodzica, a w konsekwencji także samego dziecka. Poruszony został także problem ustalania granic i ich funkcjonowanie: prawidłowe - w systemie nienaruszonym i nieprawidłowe - w systemie uszkodzonym. Panel zakończył opis i dyskusja nad dekalogiem rodzica (opartym na opracowaniu Dorothy Law Nolte).
Skuteczność systemu PPP - panel dyskusyjny z osobami ze Specjalnymi Potrzebami Edukacyjnymi.
Blok ten stanowił dyskusję nt. systemu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, moderowaną przez Dorotę Żyro (ORE) i Zofię Lisiecką (ODiTK). Panelistami były wysokofunkcjonalne osoby niepełnosprawne (osoba z Zespołem Aspergera, osoba niewidoma, osoba z cukrzycą) oraz osoba wychowująca niepełnosprawne dzieci. Paneliści przedstawili swoją nieprostą drogę edukacyjną, zarysowując tym samym problemy pomocy pscyhologiczno-pedagogicznej. W dyskusji aktywny udział wzięli goście Kongresu zgromadzeni w sali. Osoby uczestniczące w tym bloku tematycznym cechowała duża różnorodność poglądów, których wymiana kończyła poszczególne prezentacje.
Innowacyjne programy zajęć pozalekcyjnych rozwijających kompetencje kluczowe u uczniów ze SPE.
Blok ten stanowił prezentację programu wdrożonego w szkołach w północnej Polsce, którego celem było podniesienie poziomu edukacji poprzez wsparcie nauczycieli i uczniów w zakresie Specjalnych Potrzeb Edukacyjnych. Na program składało się 30 gotowych scenariuszy zajęć (częstotliwość: 1 x 60 min. w tygodniu) w 5 blokach tematycznych (dla szkół podstawowych i gimnazjów). Program ten wspierał u uczniów rozwój następujących kompetencji:
- uczenia się
- inicjatywności i przedsiębiorczości
- współpracy zespołowej
- kreatywności
- zarządzania emocjami
Blok 2: Narzędziownia
Tematyka drugiego z bloków koncentrowała się na przedstawieniu praktycznych rozwiązań i nowych możliwości w szkołach oraz elementów warsztatu pracy nauczycieli.
Blok rozpoczęła prezentacja pt. Pokolenie Y a indywidualne potrzeby każdego ucznia. Na wstępie omówione zostały podstawowe potrzeby człowieka i ich przełożenie na motywację oraz ustalanie i osiąganie celów. Rozwinięciem tych zagadnień stanowił opis kluczowych kompetencji przyszłości, do których zaliczono m.in.:
- adekwatne poczucie własnej wartości,
- świadomość swoich talentów i mocnych stron,
- samoświadomość,
- umiejętność budowania dobrych i długotrwałych relacji,
- umiejętność adaptacji do zmiany,
- świadomość procesu uczenia się i oduczania.
Głównym zagadnieniem omówionym podczas tej sesji było pokolenie Y, które zdefiniowane zostało jako pierwsze pokolenie wychowane w czasach pokoju, dorastające globalnie, w dobrobycie, z tendencją do dominacji prawej półkuli. Przedstawiono zalety pokolenia Y (m.in.: kreatywność, selekcjonowanie informacji, dobra wyobraźnia przestrzenna, poczucie własnej wartości, łatwość rozwiązywania problemów seryjnych) oraz jego wady (m.in.: powierzchowne przyswajanie wiedzy, roszczeniowe nastawienie, brak umiejętności podejmowania decyzji). Podsumowanie sesji stanowiło odpowiedź na pytanie o dalszą przyszłość pokolenia Y, a także szanse i zagrożenia płynące z rozwoju tej grupy społecznej.
Drugim tematem zaprezentowanym w tym bloku było Wykorzystanie TIK w uczeniu komunikowania się małych dzieci.
Na wstępie omówiona została definicja TIK (technologie informacyjno-komunikacyjne) oraz rola, jaką spełniają obecnie i mogą spełniać w przyszłości w przestrzeni szkolnej. Zaprezentowano także przykłady wykorzystania TIK na zajęciach uczniów w młodszym wieku szkolnym (celem wprowadzanie technologii TIK jest tzw. „odkrzesłowienie” uczniów, zmiana ich rodzaju aktywności, nauka współpracy w grupie oraz złamanie schematów myślenia). Podstawę TIK stanowią zabawy edukacyjne realizowane za pomocą różnych technologii informatycznych. Celem jest zastąpienie nudnych kserokopii kreatywnymi zabawami edukacyjnymi. Drugą część sesji stanowił warsztat pt. „Od czego zależy sukces dziecka? Program Stymulowania Rozwoju Funkcji Wykonawczych dla dzieci w wieku przedszkolnym.” Na wstępie omówiono definicję funkcji wykonawczych i ich wpływ na aspekty myślenia oraz przedstawiono aktualny stan wiedzy na ten temat reprezentowany przez specjalistów neuropsychologii klinicznej. Rozwinięciem tematu stanowił opis składni funkcji wychowawczych i stymulowania ich rozwoju. Na zakończenie podane zostały wartości terapeutyczne programu (podtrzymanie naturalnej ciekawości oraz wsparcie rozwoju kompetencji społecznych).
Następnie odbył się blok prezentujący Nowoczesne narzędzia do wspierania indywidualizacji nauczania. Na wstępie omówione zostały wyzwania stojące przed nauczycielami chcącymi wykorzystywać nowoczesne narzędzia w edukacji indywidualnej. Główne problemy stanowią:
- brak odpowiedniej wiedzy nt. organizacji procesu,
- brak przygotowania do pracy z uczniami ze SPE,
- trudności z kompletnością dokumentacji i przestrzeganiem przepisów o ochronie danych osobowych.
Ważnym aspektem pomagającym w rozwiązaniu powyższych problemów jest określenie odpowiedzialności. W dalszej części prezentacji omówiono ponadto aspekty związane z elektronicznym obiegiem dokumentacji oraz procesy pracy w systemie EdPlan.
Uzupełnieniem tego bloku była prezentacja Testu uzdolnień wielorakich do rozpoznawania potencjału twórczego dzieci i młodzieży. Test ten przygotowany został przez Ośrodek Rozwoju Edukacji i ma na celu diagnozę dziecka pod kątem wczesnego określenia jego potencjału, szerokie ujęcie diagnozowanych zdolności oraz ich wielowymiarowy i wystandaryzowany pomiar. Podczas prezentacji pokazano strukturę narzędzia, a także omówiono sam test na podstawie przykładowych zadań.
Ostatni panel stanowiła prezentacja pt.: „Kontraktowanie jako narzędzie lidera do projektowania zmiany w pracy szkoły.” Na wstępie przedstawione zostały wyniki badań wykonanych przez prelegentki w celu uzasadnienia prezentowanego modelu pracy. Wybrane szkoły zostały poddane diagnozie w czterech obszarach:
- zasobów,
- spraw do wyeliminowania,
- motywatorów,
- obaw.
Podsumowaniem diagnozy stanowiły wnioski dotyczące spraw do wyeliminowania (w zakresie zespołu pedagogicznego i jakości pracy) oraz określenie przywództwa w szkole. Główny problem zdiagnozowany poprzez badania polegał na braku dobrej komunikacji i właściwego stylu zarządzania zespołem ze strony lidera. Następnie zaprezentowane zostało pojęcie kontraktowania, zdefiniowane jako proces otwierający procesy zmiany w systemie (szkolnym), którego celem jest odwoływanie się do współodpowiedzialności obu stron za przebieg i efekty współpracy na trzech poziomach: proceduralnym, profesjonalnym oraz psychologicznym.
Po przerwie odbyło się podsumowanie II Kongresu ERS. Zrelacjonowano także oba bloki seminaryjne, za co odpowiedzialne były: Zofia Lisiecka i Anna Grzegory. Podsumowanie prowadziła Ewa Rogalska z Public Consulting Group, która podziękowała uczestnikom z nadzieją, że Kongres był praktyczną formą doskonalenia, a także dodał energii i inspiracji do dalszej pracy. Wymieniła też jego najważniejsze korzyści, do których należą:
- identyfikacja najlepszych praktyk i narzędzi w zakresie pracy zespołowej, współdzielenia zasobów i budowania stabilnych systemów pomocy psychologiczno-pedagogicznej i poradnictwa do wykorzystania od zaraz w swoich szkołach, poradniach i samorządach lokalnych,
- udział w sesji networkingu i konsultacji z ekspertami, dzięki czemu możliwe było dzielenie się sprawdzonymi rozwiązaniami i skutecznymi metodami pracy, oraz prezentacja najnowszych wyników badań,
- zapoznanie z modelowymi rozwiązaniami w zakresie wspierania uczniów szczególnie uzdolnionych oraz uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się,
- ekspercka interpretacja nowych przepisów z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, poradnictwa psychologiczno-pedagogicznego oraz ochrony danych osobowych,
- okazja do poznania interesujących osób i instytucji z branży edukacyjnej i nawiązania współpracy.
Słowo pożegnania stanowiła nadzieja, że II Kongres ERS przyniósł uczestnikom nowe refleksje, pokazał przykłady dobrych praktyk, wskazał kierunki dalszego rozwoju, ale też stworzył okazję do wymiany doświadczeń, opinii i stosowanych rozwiązań.
FOTORELACJA:
II Kongres ERS w obiektywie serwisu Reedukacja.pl:
Fot. Reedukacja.pl
Fotorelacja dostępna jest również pod linkiem: https://picasaweb.google.com/107178744299233562292/6295909643612141457
  |